Een grote klus waar ik, eerlijk is eerlijk, elk jaar een beetje tegen op zie in het midden van de zomer: het scheren van de hagen op ons terrein. Je ziet ze niet meteen als je de kruidentuin bezoekt, maar zoals iedereen op het platteland hebben ook wij een aantal hagen die ons terrein scheiden van de buren.
Vroeger hadden we een hele grote meidoornhaag. Ik weet niet of ik daar al eens over verteld heb? Mooi landschappelijk, historisch verantwoord en een paradijs voor broedende vogeltjes, maar een ramp als er gesnoeid moet worden. Als er ook maar één klein takje in het gras blijft liggen, wordt de doorn (het heet niet voor niets meidoorn) zo hard dat je er trekkerbanden op lek kunt rijden (echt waar, het is ons overkomen).

Dus: exit meidoornhaag. We hebben nu alleen nog beuken en ligusterhagen, die zijn een stuk vriendelijker. Ik scheer ze altijd pas na midzomer, als de vogeltjes de kans hebben gehad om te broeden en de jongen uitgevlogen zijn (hoop ik).

Zoals je ongetwijfeld weet, probeer ik in de verzorging van mijn kleine stukje wereld zoveel mogelijk kringlopen te sluiten en natuurlijk evenwicht mogelijk te maken. Daarom ben ik zuinig met organisch materiaal. Alle organisch materiaal is een potentiële verbeteraar voor de bodem. Onkruid, herfstbladeren, as uit de houtkachel, zelfs het zaagsel van het brandhout wordt op één of ander manier gebruikt om het bodemleven te stimuleren en te voeden. Maar wat doe ik met het snoeisel van hagen????

Op de composthoop gooien gaat niet: het zit vol kronkelige houten takken die niet verteren op een composthoop. Fermenteren gaat ook niet: daarvoor moet je het materiaal stevig op elkaar drukken zodat er geen zuurstof in zit. Een beetje zoals je zuurkool aanstampt in een zuurkoolvat, of zoals de veehouders in Nederland hun gras of maïs aandrukken om het in te kuilen (ze rijden er met de trekker overheen; gegarandeerd stevig aangedrukt). Maar hoe doe ik dat met een paar kruiwagens vol kronkelige takken vol groen blad?

Eerlijk is eerlijk: ik heb geen sluitende oplossing voor dit vraagstuk. Ik heb wel eens pogingen gedaan om het snoeisel op een hoop te leggen, aan te zuren en af te dekken met plastic, in de hoop dat er fermentatie op gang zou komen. Helaas; na een jaar rusten was het materiaal volledig uitgedroogd maar nog steeds keihard dus niet bruikbaar in de composthoop. Ik heb het ook geprobeerd in een afvalcontainer. Die zijn stevig en je kunt ze goed afsluiten. Met brandnetel en andere wortelonkruiden werkt dit: die kan ik in een kliko fermenteren zodat ik het materiaal later op de composthoop kan gebruiken. Maar met kronkelige houten takken lukt het niet.

Het enige wat ik kan bedenken is dit: op een takkenril storten en dan maar hopen dat er allerlei nuttige dieren zoals egels en vogels gebruik van gaan maken. Of gebruiken om de mulchlaag onder de braamstruiken aan te vullen. De afbraak in zo’n mulchlaag gaat heel langzaam, maar zo komt het tenminste het leven in de bodem onder deze struiken ten goede.

Suggesties zijn welkom!