Zeepkruid

Het mooie zeepkruid was oorspronkelijk een tuinplant en dat is geen wonder: het is een mooie, grote plant met tere, zachtroze anjerachtige bloemen. Vanuit tuinen is hij verwilderd en je komt hem nu vooral tegen op zanderige of grintachtige plaatsen, zoals in de duinen of langs rivieren. Al groeit hij op “harde” ondergrond, de plant zelf is zacht en breekbaar. Na de bloei verlept hij ook snel.

Zeepkruid doet zijn naam eer aan. Al in de oudheid was bekend, dat je met een afkooksel van de wortels van deze plant, wol kon wassen. Ook als shampoo (voor bros haar) is dit afkooksel geschikt. De wortel van zeepkruid is dan ook rijk aan zeepstof of saponine, een stof die zijn wetenschappelijke naam aan deze plant te danken heeft (of andersom, dat is niet meer na te gaan).

Als je zeepkruid inwendig gebruikt, werkt het nog steeds als zeep: het lost op. Dat kun je gebruiken bij vastzittend slijm in de luchtwegen, om gemakkelijker te kunnen ophoesten. Maar je moet er wel een beetje mee oppassen, want ook je eigen cellen lossen op door het zeepkruid. Dat kan leiden tot diarree. Met mate gebruiken is dus heel belangrijk. Omdat zeepkruid de celwanden gedeeltelijk oplost, worden de cellen meer doorlatend, ook voor andere stoffen. Daarom moet je oppassen wanneer je zeepkruid combineert met andere kruiden of medicijnen, want alles dringt dieper door en werkt sterker.

Voor uitwendig gebruik is zeepkruid wel veilig en ook zeer geschikt. Het reinigt vervuilde huid en helpt zo bij huiduitslag met eczeem of schilfers. Zeker als je de zeepkruidwortel combineert met kruiden, die het herstel van de huid bevorderen, zoals goudsbloem en viooltje.