Grote Klis

Grote klis

Arctium lappa

Grote klis is altijd weer een indrukwekkende plant. Hij is tweejarig, dat wil zeggen dat hij het eerste jaar alleen bladeren maakt, en pas in het tweede jaar bloemen en vruchten. Daarna sterft de plant af.

De bladeren zijn heel groot, licht viltig aan de bovenkant en helemaal wit bevilt aan de onderkant. De stengel is een dikke, geribbelde buis. Pas in het tweede jaar krijg je de stengel goed te zien, omdat deze dan uitgroeit tot wel twee meter of hoger. Bovenin vormen zich de bloemen in de vorm van ruig behaarde groengrijze bollen. De eigenlijke bloem is een roze toefje bovenop deze bol.


De ruige beharing van de bloem verklaart de wetenschappelijke naam Arctium, van arktos=beer. De haren zijn bovendien voorzien van sterke en scherpe weerhaken. Als de bloem uitgebloeid is en zaad vormt, heeft dit nog steeds die sterke weerhaken. Wanneer een dier langs de plant loopt, haken de vruchten vast in de vacht (of in je eigen haar of kleren) en laten los van de plant. Op deze manier verspreid zich de plant, en op deze manier heeft hij de naam klis verdiend.

Het zacht viltige oppervlak van de bladeren verraadt al waar deze plant al sinds de oudheid voor is gebruikt: allerlei huidaandoeningen. De bladeren kunnen in verse toestand prima gebruikt worden voor wonden of voor de pijn en zwellingen als gevolg van insectensteken. Verder wordt vooral de dikke wortel gebruikt in allerlei preparaten ter behandeling van vette huid, acne, eczemen en schilferige huidaandoeningen. En niet te vergeten: om in elkaar geklitte haren weer glad en gemakkelijk kambaar te maken.

Share by: