Blogopmaak

kruid van de maand: berk

Thea van hoof • 27 maart 2023

Betula alba

In de botanische betekenis van het woord, is de berk helemaal geen kruid, maar een boom. Als we met het woord "kruid" bedoelen: een plant met geneeskrachtige eigenschappen, dan is de berk zeker een kruid!

Berk of Betula in het latijn, is een loofboom die een rijzige, slanke vorm heeft en in de winter heel mooi laat zien wat voor kleuren ze allemaal in huis heeft. Met de mooie witte bast is het misschien wel de eerste boom die een kind leert herkennen. Onderaan is de bast gescheurd en zien we wit en zwart, verder naar boven toe gaat het stralende wit overheersen. De dunne twijgen worden bij oudere bomen steeds langer en gaan naar beneden hangen. In de winter is de kleur van deze twijgen goed te zien: prachtig warm roodbruin, een kleur waar rust van uitstraalt. Ergens in maart verschijnen aan de toppen van deze twijgen de mannelijke katjes, nu nog in knop. De vrouwelijke katjes zie je wat hoger op dezelfde twijgen zitten.

Berken houden van water; ze staan graag op natte plekken en groeien daar heel goed. Toch kunnen ze ook groeien juist op droge plekken, zoals op de heide. Of op andere ongunstige plaatsen, waar andere loofbomen het niet meer redden: hoog in de bergen of in het koude Scandinavië. De berk is taai en weet zich onder de meest extreme omstandigheden te redden.

Heel kenmerkend van de berk is de beweging van de twijgen. Bij het minste zuchtje wind dansen de hangende twijgen sierlijk heen en weer. Soepel en gracieus. Geen wonder dat deze boom als vrouwelijk gezien wordt. En ook geen wonder dat ze kan helpen ons lichaam soepel te houden. Berk stimuleert namelijk de nieren in je lichaam, waardoor je meer urinezuur kunt lozen. Urinezuur is een afvalproduct van je eiwitstofwisseling en het speelt een belangrijke rol in het ontstaan van chronische gewrichtsklachten. Door berk te gebruiken, houdt je de hoeveelheid urinezuur in je lichaam lager en daarmee ontlast je je gewrichten. Mooi hoe de boom in haar beweging, dit laat zien!

Berk kun je op twee manieren tot je nemen: je kunt de jonge bladeren plukken, drogen en er thee van zetten. Deze thee mag langdurig gebruikt worden en smaakt goed. Wel eerst laten drogen; thee van vers berkenblad is heel wrang van smaak. Door het drogen verdwijnt het wrange en wordt de thee iets zoet en geurig. De andere manier om van de mooie werking van de berk te profiteren is in de vorm van sap. In berkenbomen komt al vroeg in het voorjaar de sapstroom op gang. Tot het moment dat de bladeren aan de boom zich ontvouwen, kun je dit sap heel gemakkelijk uit de boom oogsten. De klassieke methode maakt gebruik van een boor, waarmee je een gat maakt in de stam. Daar stop je een precies passend buisje in en dan hang je er een fles onder om het sap op te vangen. Als je genoeg sap hebt haal je het buisje er uit en stop je het gaatje dicht met een stukje kurk of wat mos. Eenvoudiger is het om het uiteinde van een tak af te knippen, de buigzame, taaie tak naar beneden te buigen en er een fles aan te binden. Het sap druppelt gestaag uit de boom en je kunt per dag wel tot 3 liter uit 1 tak winnen. Dit sap is waterig, maar heeft toch ook een kenmerkende smaak, iets zoet door de vele natuurlijke suikers in de berk. Als je dit vers opdrinkt, reinig je je lichaam van binnenuit. Je kunt het ook gebruiken als badwater of om je haar mee te wassen: berkenwater is erg goed voor huid en haar.

Sinds een paar jaar verwerk ik zowel de gedroogde bladeren als het sap van de berk in een drank, die heel geconcentreerd is en het heel gemakkelijk maakt om zo'n inwendige reinigingskuur te doen. Ik noem het Betula's Elixer. Dat betekent dat ik in de maand maart steeds flessen in mijn grote berkenbomen heb hangen. Dagelijks controleer ik of de fles al vol is en als ik 5 liter bij elkaar heb, ga ik aan de slag om er elixer van te maken. Uiteraard doe ik dit alleen met grote, volwassen bomen. Jonge boompjes zou je te veel uitputten als je er liters sap uit haalt.

Ik hoor vaak mensen zeggen dat ze allergisch zijn voor berk. In werkelijkheid reageren ze allergisch op het stuifmeel van de berk; deze mensen kunnen thee van berkenblad of het sap van de berk gerust gebruiken. In feite ben ik er zelfs van overtuigd dat een "grote voorjaarsschoonmaak" van je lichaam met behulp van berk, de allergie zal verminderen.

door Thea van hoof 29 december 2024
het wilgenbosje
door Thea van hoof 5 augustus 2024
In de zomer wordt de kruidentuin beheerst door één plant, de goudsbloem. Fel oranje bloemen in lange rijen, afgewisseld met wat geel van het SintJanskruid of wijnruit, en veel groen van allerlei andere kruiden. Maar het oranje overheerst. De oogst is min of meer “binnen” maar de planten zullen nog een hele tijd bloeien. Je hoeft goudsbloem niet te gebruiken om er gezonder van te worden: alleen al het kijken naar die kleur maakt je vrolijk en dat is goed voor je! Ik gebruik goudsbloemen in diverse producten: goudsbloemzalf natuurlijk, goudsbloem huidolie maar het zit ook in littekenzalf en berken huidolie. Ik ken weinig planten die zo goed zijn voor de huid als deze! Wat er ook met de huid aan de hand is: goudsbloem is altijd goed. Geneeskrachtige planten bevatten werkzame inhoudsstoffen en sommige van die inhoudsstoffen zijn kleurstoffen: anthocyanen (blauw), flavonoïden(geel), xanthonen (ook geel). Ook in de goudsbloem is een deel van de helende werking op de huid, terug te voeren op de kleurstoffen in de plant. Daarom wil ik mijn goudsbloemen oogsten als ze zo oranje mogelijk zijn. Daarvoor kun je het beste de bloemen jong plukken: als de eerste bloemen open gaan is de kleur het meest intens. Wordt de plant wat ouder, dan wordt het oranje wat bleker. Vandaar dat ik zo jong mogelijk pluk. Als ik eenmaal genoeg geplukt heb, laat ik de planten verder hun gang gaan. Ze zullen blijven bloeien tot het gaat vriezen in het najaar, dus daar kan ik nog maanden van genieten. Goudsbloem is niet inheems in Nederland. De oorsprong ligt meer zuidelijk, in een milder klimaat zonder winterse vorstperiode. In dat klimaat kan goudsbloem het jaar rond bloeien (mogelijk is de naam Calendula afgeleid van kalender?) maar in Nederland is het een éénjarige, die in de winter verdwijnt. Op beschutte plekken in de bebouwde kom zie je ze wel eens overwinteren, maar hier in het open veld is dat nog nooit gebeurd. Geen nood: al die bloemen vormen heel veel zaden, die na de winter vanzelf kiemen. Meestal is het niet nodig om goudsbloem te zaaien in het voorjaar: dat heeft de plant zelf al gedaan. Maar ja, ik ben een tuinvrouw en ik wil graag zelf bepalen welke plant wáár komt te staan. Ik moet er ook langs kunnen lopen om te plukken, dus een paadje naast de goudsbloemen is belangrijk. Uiteindelijk zaai ik dus toch zelf, netjes in rijen. Of ik spit de spontaan opgekomen plantjes uit en plant ze in een rij terug op de plek waar ik ze hebben wil. Dit jaar liep het wat anders: door de nattigheid zijn er (nog steeds!) erg veel slakken die graag eten van pas ontkiemde goudsbloemplantjes. Ik heb tot drie keer toe opnieuw moeten zaaien. Pas toen het een paar dagen achter elkaar niet regende zodat het voor de slakken wat moeilijker wordt om overal naar toe te kruipen, kregen de goudsbloemplantjes de kans om dóór te groeien. En werd de tuin alsnog een feest van kleur.
door Thea van hoof 6 juni 2024
tuinieren na de zondvloed
door Thea van hoof 15 maart 2024
dilemma
door Thea van hoof 29 december 2023
midwinter 2023
door Thea van hoof 3 november 2023
Herfst in de kruidentuin
door Thea van hoof 3 augustus 2023
Tuinieren in een ouderwetse Nederlandse zomer
door Thea van hoof 13 juni 2023
enkele principes uit de permacultuur in de kruidentuin
door Thea van hoof 3 januari 2023
midwinter
door Thea van hoof 4 december 2022
Het lijkt misschien een beetje vreemd om over een kruid van de maand te beginnen, wanneer het buiten net niet vriest, het vroeg donker wordt en de bomen hun blad bijna kwijt zijn. Maar juist als de bomen en kruiden hun blad hebben losgelaten, zit er heel veel kracht in de delen van de plant die de winter zullen overleven; in dit geval de wortel. Als het woord "wortel" in de naam van de plant voorkomt, kun je er gerust van uit gaan dat het meest waardevolle deel van deze plant zich onder de grond bevindt. Denk aan mierikswortel, kliswortel, of smeerwortel. Het meest waardevolle deel van de plant is wat we willen oogsten, en wanneer dat een wortel is, is de beste tijd: de donkere tijd van het jaar. Vandaar dat de periode november/december in het teken staat van het opgraven van wortels.
Meer posts
Share by: