Ik hoor wel eens in de media, dat het niet goed gaat met de konijnenstand in Nederland. Ik zou een ieder die zich hier zorgen over maakt, willen uitnodigen om een kijkje te komen nemen in mijn kruidentuin (en dan ook wat konijnen mee te nemen; er zijn er genoeg!).

Hier ter plaatse vormen konijnen een plaag waar ik voor de kruidenteelt veel last van heb. Nog los van de kuiltjes die ze graven waar je gemeen je enkels in kunt verstuiken, blijken konijnen graag te eten van bepaalde kruiden, zoals kamille. Jonge planten krijgen nauwelijks de kans om uit te groeien, waardoor de oogst al een paar jaar op rij tegengevallen is. Ook op de bloemen van arnica zijn ze dol. Maar nog vervelender en schadelijker is de gewoonte, om jonge plantjes uit de grond te trekken en dan te laten liggen. Heb ik net een heel bed ingeplant, ligt de volgende dag driekwart van de plantjes naast het plantgat. Dat betekent: verlies van planten en extra werk.

Om de planten te beschermen tegen dit soort "zinloos geweld" heb ik alle plantenbedden omheind met gaas. Nu heb ik jaren geleden al eens gehoord van een vriend die wilgentenen teelde (voor het vlechten van manden), dat de enige manier om konijnen echt te weren is: gaas van anderhalve meter hoog een halve meter diep in de grond graven en een hele meter er boven uit laten steken. En dan niet te strak spannen, want dan kunnen ze er in klimmen. 
Op deze manier is het aanbrengen van konijnengaas een enorme klus en ook een flinke investering. 

Ik probeer het iets simpeler te houden. Een paar jaar geleden ben ik begonnen met het aanbrengen van een gaas van 50 cm hoog, gewoon bovengronds, maar wel tegen de grond afgewerkt met een houten plank. Dat leek te werken: die zomer had ik geen last van konijnen. Konijnen houden in feite niet van hoogtes: als ze de kans krijgen, zullen ze onder een obstakel door kruipen in plaats van er overheen te springen. Door het gaas goed in de grond vast te zetten (met tentharingen) in combinatie met de plank, is het voor konijnen onmogelijk er onderdoor te kruipen. Helaas leerden ze na een jaar dat eroverheen springen toch niet zo eng is, en kreeg ik alsnog schade in de teeltbedden. Daarom ben ik het gaas gaan ophogen tot een meter, en tot nu toe werkt dat afdoende.

Daarbij loop ik wel tegen een dilemma aan: welk materiaal te gebruiken? Je kunt prachtige kant-en-klare konijnennetten kopen die heel eenvoudig aan te brengen zijn en zo nodig ook gemakkelijk te verplaatsen. Helaas worden deze gemaakt van kunststof. Ik probeer zo veel mogelijk plastic-vrij te leven (wat niet meevalt!). Vandaar dat de keuze in eerste instantie viel op kippengaas van ijzer. Maar laten we eerlijk wezen: ook de productie van staal is niet bepaald vriendelijk voor het milieu. In feite ben ik er persoonlijk van overtuigd dat wij als mensheid niet zozeer andere producten moeten gaan gebruiken, maar vooral moeten we minder gaan gebruiken. Net zoals we niet zozeer "schone" energiebronnen moeten aanboren, maar op de eerste plaats minder energie gaan gebruiken. Daar is de meeste winst te behalen voor het klimaat en ons leefmilieu.

Toch ben ik een beetje gezwicht voor het gemak van kunststof: een deel van de tuin heb ik omheind met kunststof konijnennet, dat ik in het voorjaar gemakkelijk kan verwijderen om de tuin met de trekker te kunnen bewerken. Het ziet er bovendien heel netjes en strak uit. De rest is gedaan met (hergebruikt) metaalgaas en zelf geteelde bamboestokken; slordiger maar zeker zo effectief.