Blogopmaak

kruid van de maand: heemst

Thea van Hoof • 3 oktober 2021

Best een beetje vreemd om begin oktober over een kruid van de maand te praten, omdat veel kruiden al volop in herfststemming zijn. Dat geld zeker voor de heemst.

Ik heb de heemst pas een paar jaar geleden ontdekt, maar ik ben een enorme fan geworden. Wat een prachtige plant! Met grijsgroene fluweelzachte bladeren, statig rechtop een imposante verschijning in de tuin. Onder goede omstandigheden wordt deze plant groter dan ik. In de oksels van de bladeren weggedoken verschijnen de bloemetjes, beeldig wit met een paars hartje. Bescheiden, maar ze bloeien langdurig. De hele zomer kan ik van de plant genieten zonder dat ik er iets mee moet.

 

Pas in de herfst, als de bloemen verdwenen zijn en de bladeren verkleuren en verdorren, wordt de heemst interessant voor mijn bedrijf. Alles wat deze grote plant in de loop van de zomer heeft opgebouwd, stopt hij in zijn wortels, om zo de winter te overleven. Ik graaf de dikke, taaie en lange wortels op en win het zoete sap dat er uit stroomt. In de wortel van heemst zitten zó veel slijmstoffen, dat het sap gelerend werkt. Het wordt vanzelf een gelei, daar hoef je niets voor te doen. En je kunt heel veel uit 1 plant halen.


Slijmstoffen zijn lange tijd een beetje veronachtzaamd in de fytotherapie. Iedereen is op zoek naar planten met stoffen, die een heftig effect hebben op het menselijk lichaam. Slijmstoffen werken verzachtend: ze leggen letterlijk een beschermend laagje om al onze slijmvliezen en andere weefsels heen. Misschien niet zo indrukwekkend als de actieve stoffen uit cannabis, valeriaan of papaver, maar ook veel minder gevaarlijk. Er lopen een heleboel mensen rond, die een beetje bescherming en zachtheid goed kunnen gebruiken. Denk maar aan al die mensen met een lekkende darm, of astmatische luchtwegen…



Ik heb de eerste heemstwortels van dit jaar inmiddels verwerkt tot kruidensiroop voor de luchtwegen, gemengd met smalle weegbree (ook zo’n fantastische beschermer voor alle slijmvliezen) en tijm. Ik heb me voorgenomen te gaan experimenteren met een mengsel speciaal voor de bescherming van maag en darmen, met kamille en munt bijvoorbeeld. Wordt vervolgd.


door Thea van hoof 29 december 2024
het wilgenbosje
door Thea van hoof 5 augustus 2024
In de zomer wordt de kruidentuin beheerst door één plant, de goudsbloem. Fel oranje bloemen in lange rijen, afgewisseld met wat geel van het SintJanskruid of wijnruit, en veel groen van allerlei andere kruiden. Maar het oranje overheerst. De oogst is min of meer “binnen” maar de planten zullen nog een hele tijd bloeien. Je hoeft goudsbloem niet te gebruiken om er gezonder van te worden: alleen al het kijken naar die kleur maakt je vrolijk en dat is goed voor je! Ik gebruik goudsbloemen in diverse producten: goudsbloemzalf natuurlijk, goudsbloem huidolie maar het zit ook in littekenzalf en berken huidolie. Ik ken weinig planten die zo goed zijn voor de huid als deze! Wat er ook met de huid aan de hand is: goudsbloem is altijd goed. Geneeskrachtige planten bevatten werkzame inhoudsstoffen en sommige van die inhoudsstoffen zijn kleurstoffen: anthocyanen (blauw), flavonoïden(geel), xanthonen (ook geel). Ook in de goudsbloem is een deel van de helende werking op de huid, terug te voeren op de kleurstoffen in de plant. Daarom wil ik mijn goudsbloemen oogsten als ze zo oranje mogelijk zijn. Daarvoor kun je het beste de bloemen jong plukken: als de eerste bloemen open gaan is de kleur het meest intens. Wordt de plant wat ouder, dan wordt het oranje wat bleker. Vandaar dat ik zo jong mogelijk pluk. Als ik eenmaal genoeg geplukt heb, laat ik de planten verder hun gang gaan. Ze zullen blijven bloeien tot het gaat vriezen in het najaar, dus daar kan ik nog maanden van genieten. Goudsbloem is niet inheems in Nederland. De oorsprong ligt meer zuidelijk, in een milder klimaat zonder winterse vorstperiode. In dat klimaat kan goudsbloem het jaar rond bloeien (mogelijk is de naam Calendula afgeleid van kalender?) maar in Nederland is het een éénjarige, die in de winter verdwijnt. Op beschutte plekken in de bebouwde kom zie je ze wel eens overwinteren, maar hier in het open veld is dat nog nooit gebeurd. Geen nood: al die bloemen vormen heel veel zaden, die na de winter vanzelf kiemen. Meestal is het niet nodig om goudsbloem te zaaien in het voorjaar: dat heeft de plant zelf al gedaan. Maar ja, ik ben een tuinvrouw en ik wil graag zelf bepalen welke plant wáár komt te staan. Ik moet er ook langs kunnen lopen om te plukken, dus een paadje naast de goudsbloemen is belangrijk. Uiteindelijk zaai ik dus toch zelf, netjes in rijen. Of ik spit de spontaan opgekomen plantjes uit en plant ze in een rij terug op de plek waar ik ze hebben wil. Dit jaar liep het wat anders: door de nattigheid zijn er (nog steeds!) erg veel slakken die graag eten van pas ontkiemde goudsbloemplantjes. Ik heb tot drie keer toe opnieuw moeten zaaien. Pas toen het een paar dagen achter elkaar niet regende zodat het voor de slakken wat moeilijker wordt om overal naar toe te kruipen, kregen de goudsbloemplantjes de kans om dóór te groeien. En werd de tuin alsnog een feest van kleur.
door Thea van hoof 6 juni 2024
tuinieren na de zondvloed
door Thea van hoof 15 maart 2024
dilemma
door Thea van hoof 29 december 2023
midwinter 2023
door Thea van hoof 3 november 2023
Herfst in de kruidentuin
door Thea van hoof 3 augustus 2023
Tuinieren in een ouderwetse Nederlandse zomer
door Thea van hoof 13 juni 2023
enkele principes uit de permacultuur in de kruidentuin
door Thea van hoof 27 maart 2023
Betula alba
door Thea van hoof 3 januari 2023
midwinter
Meer posts
Share by: